رؤیای جان لنون برای برقراری صلحی پایدار در جهان هرگز محقق نخواهد شد- حداقل تا آنگاه که انسان روی کره ی زمین است. پنداری خودش هم خبر دارد که با You may say I'm a dreamer تمام می کند.
پس اگر فرض کنیم که همه ی کشورهای جهان با هم دوست باشند و بلوک شرق و غربی هم نباشد که جنگ جهانی ای میانشان در بگیرد، بازهم صلح پایدار نخواهیم داشت: این قدرتمندترین کشور است که حتماً جنگی را آغاز خواهد کرد.
قدرتمندترین کشور نه به نفت نیاز دارد و نه به قدرتِ بیشتر، چون اصولاً قدرتمندترین هست. قدرتمندترین کشور هزینه میکند، کشته میدهد و انگِ ضد صلح بودن را به جان می خرد، فقط برای اینکه بتواند جنگ کند: قدرتمندترین کشور از این هراس دارد که مبادا مردانش مانند مادها از به سر بردن در صلح دراز نرم و زنانه شوند و کورشی پیدا شود که شکستشان دهد.
*** نیچه میگوید که صلح، راحت باش ِ میان دو جنگ است.
***
ماکیاوللی، تاریخ آینده ی جهان را نوشته است- چون شهریار و گفتارهایش زیر بالش همه ی سیاستمداران جهان بوده و خواهد بود. رؤیای جان لنون هرگز محقق نخواهد شد، چون ماکیاوللی در شهریارش نخ می دهد: " [...] کورش می بایست پارسیان را از پادشاهی ِ مادها ناخشنود یابد و مادها نیز از به سر بردن در صلح دراز نرم و زنانه گشته باشند. [...]"پس اگر فرض کنیم که همه ی کشورهای جهان با هم دوست باشند و بلوک شرق و غربی هم نباشد که جنگ جهانی ای میانشان در بگیرد، بازهم صلح پایدار نخواهیم داشت: این قدرتمندترین کشور است که حتماً جنگی را آغاز خواهد کرد.
قدرتمندترین کشور نه به نفت نیاز دارد و نه به قدرتِ بیشتر، چون اصولاً قدرتمندترین هست. قدرتمندترین کشور هزینه میکند، کشته میدهد و انگِ ضد صلح بودن را به جان می خرد، فقط برای اینکه بتواند جنگ کند: قدرتمندترین کشور از این هراس دارد که مبادا مردانش مانند مادها از به سر بردن در صلح دراز نرم و زنانه شوند و کورشی پیدا شود که شکستشان دهد.
***
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر