مهر ۰۷، ۱۳۸۸

تهران، پس از مراسم اعدام

- دیدید آقا؟!

- بله... متاسفانه.

- آه! این فرمایشها رو نفرمائید! خیلی تماشایی بود آقا! البته شما هنرمندها نازکدلید. ولی ما مَردم عادی هم به خدا دل داریم. باور کنید مراسم اعدام ما که با طناب دار انجام میشه، هزار مرتبه مهیّج تر از گیوتینه. اصلا آقا اعدام، یک چیز دیگه است. این دست و پا زدن... این دست و پا زدن... این خُرسندی که این بدن، بدن تو نیست. دا لا لا لا لای لای... دوو لو لو لو لو لو... لا لا لا لا لا...
از هزاردستان حاتمی

هیچ نظری موجود نیست: